Usterka: łopatki, kierownice powietrza lub żaluzje (jak zwał tak zwał) w jednej z kratek wentylacyjnych wypadły z prowadnicy i zaczęły żyć własnym życiem.
Pacjent: Arteon polift, choć dla przelifta i Passata procedura będzie zapewne podobna. W przedliftach trochę inaczej kratki są zbudowane, bo zamyka się je kółkiem i jest więcej kontrolek i zegar, zatem będzie więcej kabli.
Czas operacyjny: jedno piwo.
Potrzebne narzędzia: płaski ściągacz do tapicerki (łyżka), wkrętak torx, cienkie szczypce / pęseta, dwa piwa
Materiały opcjonalne: wąska gąbka lub mata samoprzylepna w celu dodatkowego wygłuszenia trzeszczących elementów przy montażu.
Uwagi ogólne: procedura naprawcza dla środkowych i prawej kratki- jest to w zasadzie jeden element. Z lewą będzie raczej analogicznie i o tyle łatwiej, że całość jest dużo krótsza. Jak do każdych prac z plastikami, lepiej podchodzić do nich w ciepłe dni i po nagrzaniu wnętrza na słońcu.
Jako się rzekło, kratka od strony pasażera się "rozpadła" a suwak wypadł z łopatki prowadzącej co uniemożliwiło regulację prawo- lewo a także, w tej wersji samochodu, zamknięcie nawietrznika. Usterka często spotykana zwłaszcza w starszych pojazdach i zmora estetów i perfekcjonistów
. Po badaniu wziernikowym ustaliłem, że wszystkie z prowadnic powietrza poruszane są poziomym cięgnem, które nasunięte jest na ich czopy. Ponieważ "śturanie" rozmaitymi narzędziami przez kratkę nie przyniosło efektu, a w zasadzie pogorszyło sprawę, bo cięgno obsunęło się do wewnątrz, postanowiłem zrobić to jak należy. No bo nic już innego nie pozostało 
Nie polecam również prób naprawy przez kratkę. Jak się później okazało istnieje duże ryzyko, że cięgno wypnie się całkiem i zniknie na zawsze w odmętach przewodu wentylacyjnego. Po zapoznaniu się ze schematami montażowymi przystąpiłem do pracy.Zabawa zaczyna się od podważenia listwy dekoracyjnej z LEDem, która schodzi wraz z piano black powyżej i poniżej. Wróć! Najpierw otwieramy piwo! Rzeczoną listwę trzeba podważyć ściągaczem w miejscu oznaczonym czerwoną strzałką (fot. 1) i stopniowo demontować w stronę środka, podważając od dołu (pozycja części spinek zaznaczona czerwonymi elipsami na fot. 2). Do ekranu szło ściągaczem a potem już wypadała sama podczas odciągania jej ręką.
. Działało pół dnia.
. O ile łatwo go wyciągnąć z prawej strony, o tyle trzyma z lewej, w okolicy zegarów. Przede wszystkim za pomocą spinki (czerwony okrąg fot. 7), która należy podważyć a dla zwiększenia "luzu" należy jeszcze podważyć od dołu tą małą listwę nad kolumną kierownicy w miejscu oznaczonym czerwoną strzałką na fot. 7. Następnie z wyczuciem odginałem cały element ciągnąc do siebie od prawej strony. Należy jeszcze odłączyć niebieską wtyczkę świateł awaryjnych.
(fot 8.)
.
. Najgorszy moment to wpasowanie Elementu w okolicach zegarów. Trzeba jednocześnie odginać dolne listwy i trafić tym długim aluminiowym pinem (pomarańczowy, fot. 7). Nie udało mi się tego zrobić bez częściowego podważenia aluminiowej listwy dekoracyjnej na Elemencie. Podczas podważania wydawała niepokojące dźwięki i nie podjąłem się jej oddzielenia od Elementu. Jak już nieszczęsny pin wskoczył przy trzeciej próbie Element był na miejscu. Dalej poszło już z górki. Ekran wystarczy wsunąć aż kliknie. Dodatkowo, montując ramkę ekranu a później listwę dekoracyjną, podkleiłem je paskami gąbki samoprzylepnej by siedziały sztywniej i nie trzeszczały. Po montażu można się udać po zasłużone drugie piwo kontestując udaną naprawę oraz fakt, że po naciśnięciu zamontowane listwy... milczą 